गोष्टी

एकदा तथागत बुद्ध आपल्या भिक्खूसोबत ‘श्रावस्ती’ नावाच्या नगरात गेले. श्रावस्तीमधील लोकांना उपदेश करण्यासाठी ते भिक्खूसह काही दिवस तेथेच थांबले. भिक्खू

विजापूरात भर दरबारात शिवबाने जो अपूर्व बाणेदारपणा दाखविला तो पाहून शहाजीराजांची खातरी पटली. हे तेज अंधारात कोंडता येणार नाही. या

हॅलो मित्रांनो आज मी तुम्हाला १३ रामायण महाभारतातील गोष्टी । 13 Ramayan Mahabharat Stories in Marathi सांगणार आहे तर चला

टाकीचे घाव सोसल्याशिवाय ज्याप्रमाणे दगडाला देवपण येत नाही; त्याचप्रमाणे अनेक परीक्षा, कसोट्या दिल्याशिवाय मोठेपण प्राप्त होत नाही, हेच खरं! फार

उत्तम आदरातिथ्य ही द्राविड संस्कृतीची परंपरा आहे. हे राज्य मंदिरांचे मानले जाते. ‘नाडू’ देश म्हणजे दाश. तामिळ भाषा बोलणाऱ्यांचा प्रदेश

एकदा तथागत बुद्ध राजगृह येथील वेळूवनात उपदेशासाठी गेले. तेथील लोकांना सदाचरणाचा उपदेश करण्यासाठी ते काही दिवस तेथेच थांबले. त्यांचा उपदेश,

कलियुगातील पावनकरी धाम म्हणजे ‘पुरी’ असे मानले जाते. ओडिसात विष्णूच्या चार आयुधांची क्षेत्रे आहेत. त्यापैकी हे शंखक्षेत्र होय. याचा आकारही

बिहार म्हणजे पूर्वीचे मगध वा गोंडवन. एक काळ असा होता की, येथे सोन्याचा धूर निघत होता. एवढा वैभवसंपन्न भाग होता.

औरंगजेबाच्या कपटी कैदेतून सुटका करून घेण्यासाठी शिवाजी महाराजांनी अनेक उपाय करून पाहिले, पण कशाचा काहीही उपयोग झाला नाही. काहीही करून

‘अवंति’ नगरात मदन नांवाचा एक ब्राह्मण राहत होता. तो आपल्या पत्नीला सोडून ‘पिंगला’ नावाच्या एका वेश्येच्या नादी लागला होता. तो